Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/2909 Esas 2017/6787 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2909
Karar No: 2017/6787
Karar Tarihi: 13.09.2017

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/2909 Esas 2017/6787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir marka hakkına tecavüz suçu nedeniyle verilen yerel mahkeme kararının temyiz isteğini inceledi. Sanığa uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, kollukta düzenlenen matbu form üzerinde uzlaşmayı kabul etmediğine dair seçeneği imzalamış. Ancak, bir hakkın doğmadan önce kullanılması mümkün olmadığı için uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı sonucuna varıldı. Bunun üzerine, özel etkin pişmanlık hükmü içeren suçlar arasında yer alan satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanması gerektiği belirtildi. Kararda, sanığın verilen hapis cezasının ertelenmemesi nedeniyle çelişki oluştuğu ve kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir:
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254 maddeleri
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 ve 61/A maddeleri
- TCK'nın 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2016/2909 E. , 2017/6787 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, kollukta düzenlenen matbu form üzerinde uzlaşmayı kabul etmediğine dair seçeneği imzalamışsa da, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
2- Hüküm fıkrasının I-5-a numaralı bendinde, sanığa verilen hapis cezasının ertelenmemesi dikkate alınarak TCK’nın 53. maddesinin uygulandığı belirtilmesine karşın, I-6-a numaralı bentte hapis cezasının ertelenmesine dair uygulama yapılarak çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 13.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.