Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/5574 Esas 2015/18538 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı - karşı davalı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine, davalı - karşı davacı ise ihbar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın kabulüne karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı - karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi; davalı işyerinde 12/05/2008-27/07/2012 tarihleri arasında asgari ücretle işçi olarak çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ve 1 ay 20 günlük ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 04.06.2008 tarihinde işe başladığını 2012 Temmuz sonundan itibaren hiçbir sebep yokken işe gelmemeye başladığını, davacının davalı işyeri tarafından işten çıkartılmadığını, davacının davalı işyerinden hiçbir alacağı olmadığını, iş akdini davacının haksız ve sebepsiz olarak feshettiğini, davalı şirketin ihbar tazminatı hakkı olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiş, brüt 1.750 TL ihbar tazminatı talepli karşı davanın kabulüne kararverilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacı, davalı işyerinde 12/05/2008-27/07/2012 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiş, davalı ise davacının 2012 yılı Temmuz ayı sonunda işe gelmemeye başladığını savunmuştur. Bilirkişi raporunda ise davacının işe giriş tarihi 04/06/2008 olarak belirlenmiş, işten çıkış tarihi de SGK kayıtlarında görünen tarih olan 09/10/2012 tarihi kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Davacının dava dilekçesinde işten çıkış tarihini 27/07/2012 tarihi olarak belirtmesine rağmen mahkemenin işten çıkış tarihini 09/10/2012 tarihi olarak kabul etmesi ve davacının alacaklarının bu tarihe göre hesaplanıp hüküm altına alınması, HUMK. nun 74. (HMK. 26) maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kıdem tazminatının fesih tarihine kadar olan süre için hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.