Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/7487 Esas 2016/10689 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar ... ve ... avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı alt işveren işçisi olarak asıl işveren ...’de çoban olarak çalıştığını, işverenin işe girişte boş senede imza aldığını, bu senedi tanımadığı kişiler ve doğru olmayan düzenleme tarihleri koyarak hiç bulunmadığı ...’da takibe koyduğunu, davacının borcu olmadığını iddia ederek borçlu olmadığının tespiti ile kötüniyet tazminatı talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak, ...’ın davalı şirketin çalışanı olduğu ve söz konusu senetlerin işe girişte alınarak sonradan takibe konulduğu belirterek davanın kabulüne karar verilmiştir
Temyiz:
Kararı davalı ... ve ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin İş Kanunu kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 1 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince, 4 üncü maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, işverenler ile işveren vekillerine ve işçilerine, çalışma konularına bakılmaksızın bu Kanunun uygulanacağı belirtilmiştir.
4857 sayılı Kanun"un 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, 50"den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde bu Kanun hükümleri uygulanmaz. İşçi tarım ve orman işlerinin yapıldığı bir işyerinde çalışıyor ise, bu işçi ile işveren aralarındaki uyuşmazlığın iş mahkemesi yerine görevli hukuk mahkemesine çözümlenmesi gerekir.

Bunun dışında 4857 sayılı Kanun"un 4 üncü maddesinde tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde çalışanların kanun kapsamına girmeyeceği açıklandıktan sonra aynı madde de ayrık durumlara yer verilmiştir.
Buna göre;
1.Tarım sanatları ile tarım aletleri, makine ve parçalarının yapıldığı atölye ve fabrikalarda görülen işlerde,
2. Tarım işlerinde yapılan yapı işlerinde,
3. Halkın faydalanmasına açık park ve bahçelerde
4.Bir işyerinin eklentisi durumundaki bahçe işlerinde, çalışanların, 4857 sayılı Kanun kapsamında olacakları belirtilmiştir.
Sonuç olarak tarım ve orman işletmelerindeki bitki ve hayvan üretimi, bakım ve yetiştirmesi dışında kalan işler İş Kanununa tabidir.
Somut olayda davacının çoban olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Bununla beraber dosya kapsamında davacının 50’den fazla işçinin çalıştığı tarım ve orman işinin yapıldığı işyeri ya da işletmede çalışıp çalışmadığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Bu nedenle mahkemece öncelikle davacının 4857 sayılı Kanun kapsamında yer alıp almadığı netleştirilmeli ve sonucuna göre görevli olunduğu tespit edilecek olursa davanın esası hakkında karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile görev konusu değerlendirilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyizlerin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.04.2016 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.