Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10109 Esas 2017/7150 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10109
Karar No: 2017/7150
Karar Tarihi: 21.09.2017

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10109 Esas 2017/7150 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Özet: Sanık ve katılan, uzlaşma teklif edildiğinde uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı için uzlaşmak istemediklerini beyan etmişlerdir. Ancak, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmıştır. Bu durumda, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda öncelikle uygulanması zorunlu bir kurum olduğu göz önüne alındığında, sanık hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7. maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmediği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur ve sanık hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri uygulanması zorunluluğu bulunmaktadır.
Detay: Sanık hakkında Marka Hakkına Tecavüz suçu kapsamında mahkumiyet kararı verilmiştir. Bozma üzerine dosya incelenmiş ve sanık ile katılanın uzlaşma teklifi alındığında, uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı için uzlaşmak istemedikleri beyan edilmiştir. Ancak, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmıştır. Söz konusu suç yasalarımızda yer alan özel bir etkin pişmanlık hükmüne sahip olmadığı için, sanık hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri uygulanması gerekmektedir. Bu çerçevede, Kanun Hükmünde Kar

19. Ceza Dairesi 2016/10109 E. , 2017/7150 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık ve katılan vekili uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, uzlaşmak istemediklerini beyan etmişlerse de, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 21.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.