Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8574 Esas 2020/910 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8574
Karar No: 2020/910

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8574 Esas 2020/910 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasını görüştü. Davalı kadın kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri, tedbir ile yoksulluk nafakasının miktarı yönünden temyiz etti. Mahkeme kararı, davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabul edilmesi gerektiği ancak tarafların eşit kusurlu olduğunun kabul edilmesinin doğru olmadığına hükmetti. Olayların kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği, kişilik hakları zarar gören davalı kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174. maddesinin (1.) ve (2.) fıkrası gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri Türk Medeni Kanunu'nun 174. maddesinin (1.) ve (2.) fıkralarıdır. Bu maddeler, kişilik haklarına saldırı durumlarındaki maddi ve manevi tazminat taleplerini düzenlemektedir.

2. Hukuk Dairesi 2019/8574 E. , 2020/910 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri, tedbir ile yoksulluk nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, bölge adliye mahkemesince belirlenen ve gerçekleşen kusurlu davranışlara göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren vakıalarda davacı erkeğin, davalı kadına göre ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, yazılı şekilde tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, kişilik hakları zarar gören, mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen davalı kadın yararına Türk Medeni Kanunu"nun 174. maddesinin (1.) ve (2.) fıkrası gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.02.2020 (Pzt.)