Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7768 Esas 2020/916 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7768
Karar No: 2020/916

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7768 Esas 2020/916 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Davalı-karşı davacı erkeğin kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile kendi tazminat taleplerine ilişkin hüküm itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak, davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarı azdır. Bu nedenle Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddesi dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekmektedir. Davalı-karşı davacı erkeğin talepleri hakkında ise ilk derece mahkemesince bir hüküm kurulmamıştır. Bu nedenle mahkemece erkeğin tazminat talepleri hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulması gerekmektedir. Kararın KALDIRILMASINA ve BOZULMASINA karar verilmiştir.
Detaylar:
- Davalı-karşı davacı erkeğin kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile kendi tazminat taleplerine ilişkin hüküm itirazları yersiz bulunmuştur.
- Davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarı azdır.

2. Hukuk Dairesi 2019/7768 E. , 2020/916 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından; kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile hakkında hüküm kurulmayan kendi tazminat talepleri yönünden, davacı-karşı davalı kadın tarafından ise katılma yoluyla nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı-karşı davacı erkek 22.11.2017 tarihinde süresinde sunduğu cevap ve karşı dava dilekçesinde maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat talebinde bulunmuş, ilk derece mahkemesince erkeğin bu talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamıştır. O halde mahkemece erkeğin tazminat talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmak üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.02.2020 (Pzt.)