7. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1424 Karar No: 2017/5623
5607 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/1424 Esas 2017/5623 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2015/1424 E. , 2017/5623 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, Erteleme, Müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmayan sanığın mahkemede savunmasının alındığı 07.06.2012 tarihinde henüz kaçak eşyaya mahsus tespit varakasının dosya içine alınmadığı, sanığın yargılama aşamasında bundan haberdar olmadığı gibi hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına rızasının olup olmadığının da sorulmadığı nazara alınarak, eşyanın ithalinde öngörülen ... vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplamı belirlenip, bu tutarın kamu zararı olduğunun sanığa bildirilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına rızasının olması halinde sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/9. madde fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, bu eksiklikler giderilmeden sanık hakkında ""kamu zararını gidermediği gibi, kişilik özelliklerine göre de yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmadığından"" bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesine karşın; ""sanığın geçmişteki hali, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık nedeniyle, hapis cezasının ertelenmesi halinde tekrar suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluştuğundan"" bahisle ertelemeye karar verilerek çelişkiye düşülmesi, 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.07.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.