Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/654 Esas 2020/2446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalıların 1991-1992-1993-1994-1995-1996-1997 ve 14.04.1998 yıllarında müvekkili kooperatifin yönetim ve denetim kurulu üyeliğini yaptıklarını, görevli bulundukları dönemlerde usulsüz ve kooperatifin menfaatine aykırı işlemler yaparak kooperatifi zarara uğrattıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 193.323,53 TL"nin en yüksek banka faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili, dava şartlarının gerçekleşmediğini, genel kuruldan karar alınmadığını, davanın da denetçiler tarafından açılmadığını, bazı davalılar yönünden taleplerin zaman aşımına uğradığını, KK.nın 62. maddesi ve diğer ilgili maddelerine göre denetim kurulu üyelerine karşı hukuki sorumluluk davası açılamayacağını, genel kurullarda ibra edildiklerini, hangi yönetim kurulu üyelerinden ne kadar talepte bulunulduğunun açık ve net olarak belirtilmediğini, hesap tetkik komisyonu raporunun ehil kişilerce hazırlanmadığını savunarak davanın reddini istemişlerdir
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; kullanılmış olması gereken inşaat malzemelerinde özellikle demir, çimento, tuğla miktarlarının olması gereken miktardan fazla olduğu, inşaat malzemelerindeki miktar farklılıklarının Kooperatif inşaatlarının yapıldığı dönemde kullanılması zorunlu inşaat malzemelerinin yerine farklı cins ve miktarlarda başka inşaat malzemeleri faturalarının alınarak inşaat giderlerinin belgelendirilmiş olmasından doğmuş olduğu, maliyetlendirmede esas alınan ve inşaatlarda kullanılması gerektiği hesaplanan inşaat malzemelerinin, harcamaların fiilen yapıldığı dönem ile teknik heyetçe değerlendirmeye esas alının 1999 yılı arasındaki fiyat farklarının tespitinin mümkün olmadığı, incelenen inşaat malzemelerinin kayıtlara girmiş toplam maliyeti ile 1999 yılı itibariyle hesaplanan inşaat malzemeleri maliyeti karşılaştırmasında inşaat malzemelerinin miktar farklılıklarına rağmen toplam parasal maliyette olumsuz bir faklılık hesaplanmadığından, incelenen inşaat malzemeleri itibariyle davalıların kooperatifin zarara uğratılmasından sorumlu olmadıkları kanaatine varıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verlmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 02.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.