Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1481 Esas 2020/2448 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1481
Karar No: 2020/2448
Karar Tarihi: 02.07.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1481 Esas 2020/2448 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı hakkında aidat borcu nedeniyle yaptığı icra takibine davalının haksız itirazı nedeniyle takibin durduğunu iddia ederek, itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Mahkeme sulh sözleşmesinde eldeki dava yönünden \"karar verilmesine yer olmadığı\" kararının verilmesi yönünde irade açıklandığını gerekçe göstererek, davacının talebini reddetmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir ve temyiz itirazları mahkemece reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, İcra ve İflas Kanunu'nun 62. maddesi (İcra inkar tazminatı), Medeni Kanun'un 138. maddesi (Sulh sözleşmesi) ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 326. maddesi (Temyiz yasağı) kararda geçmektedir.
23. Hukuk Dairesi         2017/1481 E.  ,  2020/2448 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
    Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı karar verilmesine yer olmadığına yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili , davalı hakkında aidat borcundan dolayı yapmış oldukları icra takibine davalının haksız itirazı nedeniyle takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece yargılama sırasında taraflar arasında sulh sözleşmesi yapıldığı, sulh sözleşmesinde eldeki dava yönünden "karar verilmesine yer olmadığı" kararının verilmesi yönünde irade açıklandığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı tarafından fazla yatırılan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 02.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.