Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10485 Esas 2021/7748 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10485
Karar No: 2021/7748
Karar Tarihi: 17.06.2021

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10485 Esas 2021/7748 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Söke 3. Asliye Ceza Mahkemesi, kenevir eken sanığın suçlu olduğuna karar verdi ve mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, 2313 sayılı Yasa'nın 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, sanığın suçunun kendi kullanımı için kenevir ekmek suçu mu yoksa esrar elde etmek amacıyla kenevir ekmek suçu mu olduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğuna karar verilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması yasaya aykırıdır. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve sanığın ceza yönünden kazanılmış hakkı saklı tutuldu. Hüküm 17.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. Kanun maddeleri, suçun 2313 sayılı Yasa'nın 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen \"esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme\" suçu veya aynı fıkranın 2. cümlesinde düzenlenen \"kendi kullanımı için kenevir ekme\" suçu olduğuna dair tartışma ve değerlendirme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğunu belirtir.

10. Ceza Dairesi 2020/10485 E. , 2021/7748 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : SÖKE 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yapılan arama üzerine dikili olarak ele geçirilen farklı boylardaki kenevirlerden olgunlaştıklarında elde edilecek esrar miktarı ile dosya içerisindeki diğer bilgi ve belgelere göre, sanığın eyleminin 2313 sayılı yasanın 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu yoksa aynı fıkranın 2. cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunu mu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 2313 sayılı Kanunun 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 17.06.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.