Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2010/13976 Esas 2012/1997 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/03/2007 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırıdan dolayı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/04/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince,
Dava, kasten yaralama ve kişilik haklarına saldırıya dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ... duruşmalarda kendisini vekille temsil ettirmiştir. Vekâlet ücreti yargılama giderlerinden olup re"sen karar verilmesi gerekir. Açılan dava kısmen kabul edildiğine göre, kabul edilen miktar üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına vekâlet ücreti takdir edilmesi gerekmektedir.
Yerel mahkemece açıklanan düzenlemeye aykırı olarak davacı yan yararına vekâlet ücreti takdir edilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekir ise de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden davacı yan yararına kabul edilen miktar üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T ne göre vekâlet ücreti takdir edilmesi gerekeceğinden HMK’un 370/2 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda [2] sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasına 5.’nci bent olarak avukatlık ücretine, “davacı kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden kabul edilen miktar üzerinden hüküm tarihindeki A.A.Ü.T ne göre hesaplanan 575,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının [1] sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.