Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/14400 Esas 2017/7907 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacı vekili; davacının sahibi olduğu ... plakalı aracın 28/02/2012 günü ... Organize Sanayi Giriş Kavşağında çift taraflı maddi hasarlı kazaya karıştığını, aracına çarpan ... plakalı aracın tam kusurlu olduğunu, aracın tamir edildiğini ve KDV dahil 26.659,22 TL"ye yapıldığını, bu miktarın karşılanmayan 4.176,22 TL"sinin davalı kasko şirketince müvekkiline ödenmemesi üzerine davalı şirket aleyhine ... 4. İcra Müdürlüğü"nün 2012/4804 E. sayılı dosyası ile 4.176,22 TL tutarında ilamsız icra takibi başlatıldığını ve borçlunun haksız ve kötü niyetli olarak takibi durdurduğunu belirterek davanın kabulüne, davalının haksız ve mesnetsiz olarak yaptığı itirazın asıl alacak bakımından iptali ile takibin devamına, asıl alacağın %20"sinden az olmamak kaydıyla davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının davasının kısmen kabulü ile; ... 4. İcra Müdürlüğü"nün 2012/4804 esas sayılı dosyasına yapılan itirazın 2668,00 TL yönünden iptali ile; takibin 2668,00 TL asıl alacak ve asıl alacağa işleyecek yasal faizi ile devamına, davacı vekilinin icra inkar tazminatı talebinin alacağın likit olmaması sebebiyle reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda davacı aleyhine kısmen red edilen kısım 1508,22 TL olup, karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 19/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.