Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2078 Esas 2015/1293 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2078
Karar No: 2015/1293
Karar Tarihi: 28.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2078 Esas 2015/1293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suça sürüklenen çocuk, müştekinin cep telefonunu çalmış ve mahkeme bu eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabul etmiştir. Ancak hükümde, suçun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesine uygun işlenmediği ve çalınan eşyanın değeri göz önünde bulundurulmadan 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi uyarınca işlem yapıldığı belirtilerek, hüküm BOZULMUŞTUR.
Detaylı kanun açıklamaları:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi: \"Hakkında deliller bulunan kimse, başkasına ait bir eşyayı hukuka aykırı olarak alırsa, hırsızlıktan dolayı cezalandırılır.\"
- 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi: \"Basit hırsızlık, hırsızlık suçunun nitelikli halleri dışında kalan ve çalınan malın değeri beşyüz Türk Lirasını aşmayan hırsızlık suçlarıdır.\"

17. Ceza Dairesi 2015/2078 E. , 2015/1293 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun müştekinin bina niteliğindeki işyerinde tezgahta bulunan cep telefonunu çaldığının anlaşılması karsında; eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Çalınan eşyasını değeri az olmadığı halde 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.