Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2472 Esas 2020/6591 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2472
Karar No: 2020/6591
Karar Tarihi: 29.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2472 Esas 2020/6591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hükümlü, müştekinin kapı kilidini kırmak suretiyle evine girerek çeşitli eşyalarını çalmıştır. Bu eylem hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturmaktadır. Mahkeme, uzlaşma hükümleri de dikkate alınarak, temel cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirme yapılması için duruşma açılması gerekirken bu yapılmadığı için karar bozulmuştur. Kararda, suçun kanuni dayanağı olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 116/1 ve 151/1. maddeleri ile 765 sayılı Ceza Kanunu'nun 493/1 ve 522. maddeleri gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2020/2472 E. , 2020/6591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece uyarlama üzerine verilen ek karar temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümlünün, müştekinin ikametinin kapı kilit göbeğini kırmak suretiyle içeri girmesi ve müştekinin ikametinden 5 çeyrek altın, cep telefonu ve bir çift ayakkabı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 765 sayılı TCK’nun 493/1, 522. maddelerine uyan hırsızlık, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 116/1, 151/1. maddelerine uyan hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturması karşısında, uzlaşma hükümleri de değerlendirerek, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ve bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında hükümlü lehine uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 29.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.