Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/107 Esas 2012/2791 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/107
Karar No: 2012/2791
Karar Tarihi: 23.02.2012

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/107 Esas 2012/2791 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebiyle açılan dava sonucunda yerel mahkeme tarafından reddedilmiş ve davacı tarafından temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, davalı hakkında aynı olay nedeniyle başka bir mahkemede ceza davası açıldığı ve bu davada hala yargılamanın devam ettiği belirtilmiştir. Bu nedenle, ceza mahkemesinin kararı hukuk yargıçları için bağlayıcı olmayabilir ancak maddi olgular bağlayıcıdır. Bu durumda, davaya ilişkin kararın ceza davasının sonucu beklenerek verilmesi gerektiği ve yerel mahkemenin usul ve yasaya uygun davranmadığı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle temyiz edilen karar bozulmuş ve diğer temyiz itirazları şimdilik incelenmemiştir. Kararda Borçlar Yasası'nın 53. maddesine atıfta bulunulmuştur. Bu madde, ceza davasının hukuk davasıyla ilgili olması durumunda, ceza mahkemesinin kararının hukuk yargıçları için bağlayıcılığı hakkında bilgi vermektedir.

4. Hukuk Dairesi 2011/107 E. , 2012/2791 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/12/2008 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 19/10/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası nedeniyle açılan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davalı hakkında dava konusu eylem nedeni ile taksirle yaralamaya sebep olmak suçundan ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2008/194 E sayılı dosyasında yargılamanın devam ettiği anlaşılmaktadır. Borçlar Yasası"nın 53. maddesi gereğince ceza mahkemesinin beraat kararı, hukuk yargıcı yönünden bağlayıcı değilse de ceza mahkemesince belirlenecek maddi olgular hukuk yargıcı yönünden de bağlayıcıdır. Dava konusu olayın özelliği nedeniyle ceza mahkemesindeki davanın sonucu ve kesinleşmesi beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.