Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31999 Esas 2017/8746 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/31999
Karar No: 2017/8746
Karar Tarihi: 26.10.2017

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31999 Esas 2017/8746 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, marka hakkına tecavüz suçundan sanığı mahkum etti. Temyiz isteği incelendi ve reddedildi. Vicdani kanıtların incelenmesi sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği ve hükümde bir problem bulunmadığı tespit edildi. Ancak, mahkumiyet nedeniyle sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedildiği belirtildi. Karar Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı sonucu bozuldu. Bu nedenle, TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedildiği bölüm çıkartılıp yenisi yazılması gerektiği belirtildi. Karar, TCK'nın 53. maddesiyle ilgili detaylı açıklamalar içeren 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/31999 E. , 2017/8746 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine "" 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.