Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/3600 Esas 2021/117 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04.04.2019 tarih ve 2019/49-2019/127 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalının iş yerinde davalının çalışanına faturalar karşılığında mal teslim ettiğini, davalının fatura bedellerini ödememesi üzerine icra takibi başlattığını, davalının takibe haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve %20 oranında tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının davacıdan fatura konusu malları almadığını, davacının davalının çalışanı ile kişisel alışveriş yapmış olabileceklerini, ayrıca faturaların Lider Toptan Isıcam Ticareti olarak kesildiğini, davanın husumetten reddi gerektiğini belirterek usul ve esas yönünden davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, her iki tarafın defterlerinin de usulüne uygun olduğu, davacının düzenlediği mal teslimine ilişkin faturaların davalı defterlerinde yer almadığı, malı teslim ettiğini ileri süren davacının HMK 190 gereğince iddiasını ispatla mükellef olduğu, dava konusu değer dikkate alındığında davacının HMK 200. maddesi gereğince malın teslim edildiğini senetle ispatlamak zorunda olduğu, mal teslimini gösterir faturaların ve tanık anlatımlarının HMK 200 gereğince malı teslim ettiğini ispata yetmeyeceği, davacının davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacı vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 14,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.