2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/28038 Esas 2018/2527 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28038
Karar No: 2018/2527
Karar Tarihi: 08.03.2018

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/28038 Esas 2018/2527 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 2004 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik nedeniyle, suçun işlenmesinden sonra uzlaştırma kurumunun uygulanması mümkün hale gelmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında yeni kanunun geçerli olması gerektiği ve hükümde bir yanlışlık olduğu belirtilmiştir. Sanık hakkında hapis cezasına mahkumiyetin sonucu olarak TCK’nın 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi de hata olarak değerlendirilmiştir. Bu sebeple, mahkeme kararı bozulmuştur ve dosya yeniden incelenmek üzere mahkemeye gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 354. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253, 254. maddeleri
- TCK'nın 53. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/28038 E. , 2018/2527 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin aynı Kanun"un 337/a maddesinde düzenlenen suç yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi bir uzlaştırmacının girişimiyle kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle ve adli merciler daha fazla meşgul edilmeden sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması ve İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin yerine geçip anılan maddenin uygulanmasını ortadan kaldırmaması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de,
Sanık hakkında hapis cezasına mahkumiyetin sonucu olarak TCK’nın 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 08.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.