5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/7993 Esas 2018/2584 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7993
Karar No: 2018/2584

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/7993 Esas 2018/2584 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na aykırılık suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun belirttiği üzere, bu suçta mağdur eser sahipleri değil toplumu oluşturan bireyler olduğu için, meslek birliklerinin şikayetçi olmasının da durumu değiştirmediği belirtilmiştir. Sanık hakkındaki benzer bir dosyanın mevcut olduğu ve birleştirilerek incelenmesi gerektiği, ayrıca TCK'nın 43/1 maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılması gerektiği vurgulanarak, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- TCK'nın 43/1 maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

19. Ceza Dairesi 2016/7993 E. , 2018/2584 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nın hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında; İstanbul Anadolu Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 04.12.2014 tarih ve 2014/132 Esas, 2014/1226 sayılı kararı ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2016/15216 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın incelenerek mümkün olması halinde birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 12.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.