19. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2151 Karar No: 2018/2790
Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/2151 Esas 2018/2790 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık ödeme şartını ihlal suçu sebebiyle cezalandırılmıştır. Ancak, borç miktarının açıkça gösterilmediği taahhüt tutanağı nedeniyle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmış ve sanığın suçun unsurlarının oluşmaması sebebiyle beraatına karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle mahkumiyet kararı kanun yararına bozulmuştur. Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamede ise 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi gereğince taahhütün geçerli olabilmesi için borç miktarının, faizlerin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek açıkça gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddesi ise 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesidir.
19. Ceza Dairesi 2018/2151 E. , 2018/2790 K.
"İçtihat Metni"
Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ...’nün, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 08/12/2016 tarihli ve 2016/1196 Esas, 2016/1686 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 15/02/2018 gün ve 94660652-105-07- 12923-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/02/2018 gün ve KYB.2018/14444 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu. Anılan ihbarnamede; 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği, 11/03/2016 tarihli taahhütnamede taahhüt tarihine kadar işlemiş faizin 953,48 Türk lirası olarak belirtildiği buna karşın taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz hususunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenle işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanığın şikâyete konu dosyalardan beraatine karar verilmesi gerekirken mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 08/12/2016 tarihli ve 2016/1196 Esas, 2016/1686 Karar sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 14/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.