Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/22353 Esas 2016/5709 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22353
Karar No: 2016/5709
Karar Tarihi: 12.04.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/22353 Esas 2016/5709 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Temyiz isteminin reddine karar verilen bir ceza davasında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan kanun karşılaştırması sonucunda, sanık hakkındaki hüküm kesinleştiği için uyarlama yargılaması yapılmış ve sanığın kurum zararını ödemesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, yapılan itirazın kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılmaya neden olduğu gerekçesiyle, dosya incelemeden mahalline iade edilmiştir. Kararda, uyarlama yargılamasına ilişkin ilkelerin 5252 sayılı Yasa'ya göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ila 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği ve uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. fıkrası uyarınca itiraz yasa yolu olduğu belirtilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/22353 E. , 2016/5709 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi, ceza verilmesine yer olmadığına

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
20.07.2010 tarihli hükmü sanık müdafiisinin temyizi üzerine mahkeme tarafından temyizin süresinden sonra olması nedeniyle reddine karar verildiği, ret kararının sanık müdafisi tarafından temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca temyiz isteminin süresinde olup olmadığı yönünde tebliğname düzenlenmesi gerekirken 2-2011/379365 sayılı yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici madde 2/1-2 fıkraları hükmü gereğince lehe aleyhe kanun karşılaştırması yapılması amacıyla dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği; 20.07.2010 tarihli ilk hükme yönelik temyizin süresinde olmadığından redde dair 05.04.2011 tarihli ek karar ile sanık hakkındaki hükmün kesinleştiği, iade kararı sonrasında Yerel Mahkemece verilen ilk hükmün kesinleşmiş olması nedeniyle 6352 sayılı Yasa uyarınca uyarlama yargılaması niteliğinde olduğu ve sanığın kurum zararını ödemesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiğinin anlaşılması karşısında;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasa"nın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun" un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. fıkrası uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline isteme aykırı olarak İADESİNE, 12.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.