Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27891 Esas 2020/4321 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/27891
Karar No: 2020/4321
Karar Tarihi: 05.03.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27891 Esas 2020/4321 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/27891 E.  ,  2020/4321 K.

    "İçtihat Metni"




    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin, davalı yanında 14.04.2012 tarihinde işe başladığını, tıbbi atık araç şoförü olarak çalıştığını, aylık ücretinin 1.535,00 TL olduğunu, iş akdinin haksız olarak 29.05.2014 tarihinde feshedildiğini, ihbar öneline uyulmadığını, yıllık izin ve asgari geçim indirimi alacağının ödenmediğini belirterek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının, faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın belirsiz alacak davası şeklinde açılamayacağını, davacının iş akdinin istifa nedeniyle sonlandırıldığnı, kıdem ve ihbar tazminatı alacağının olmadığını, yıllık izinlerinin kullandırıldığını, asgari geçim indirimi alacaklarının ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    Dosya kapsamında, davacı, dava dilekçesinde 200,00 TL yıllık izin ücreti talep etmiş ve yerel mahkemece davacının bu yöndeki talebi reddedilmiştir. Mahkemece, reddedilen miktar üzerinden davalı taraf lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 100,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi bozma sebebi olup ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
    Sonuç:Temyize konu olan kararın hüküm kısmında yer alan
    ""10- Davalı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukalık Asgari Ücret Tarifesi" ne göre hesaplanan 100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, "" şeklindeki bendin hükümden çıkartılarak yerine,
    ""10- Davalı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukalık Asgari Ücret Tarifesi" ne göre hesaplanan 200,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, "" bendinin eklenmesine, kararın bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.03.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.