Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/11766 Esas 2016/5739 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11766
Karar No: 2016/5739
Karar Tarihi: 12.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/11766 Esas 2016/5739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünü incelemiş, temyiz itirazlarının yerinde görülmediğini ancak sanığın hakkındaki ceza infazı tamamlanıncaya kadar haklarından yoksun kalması kararının altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kapsamaması gerektiğine hükmetmiştir. Bu nedenle yasa uyarınca ceza infazı tamamlanıncaya kadar sanığın belirli haklarından yoksun kalacağı fakat altsoyu üzerindeki yetkilerinin devam edeceği kararı verilmiştir. Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi detaylı bir şekilde ele alınmıştır.

22. Ceza Dairesi 2015/11766 E. , 2016/5739 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.