Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1338 Esas 2020/3147 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1338
Karar No: 2020/3147
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1338 Esas 2020/3147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında müştekilerin kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebi reddedildi. Sanığa tayin olunan adli para cezaları, kanuni düzenlemeye göre kesin nitelikte olduğu için temyiz edilemez. Katılanın katılma hakkı hükümsüz kaldığı için temyiz talebi reddedildi. İlgili kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 315/2. ve 317. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 243. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.
3. Ceza Dairesi         2020/1338 E.  ,  2020/3147 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
    HÜKÜMLER : Temyiz talebinin reddine, ceza verilmesine yer olmadığına, beraate dair

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1)Sanık hakkında müştekiler ..., ... ve ...’ü kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın temyiz talebinin incelenmesinde;
    Sanık hakkında tayin olunan adli para cezalarının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenmiş olan geçici 2. maddenin 1 nolu bendindeki "Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz." şeklindeki kanuni düzenleme gereğince kesin nitelikte olup temyizlerinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz talebinin reddine ilişkin 16.12.2015 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 315/2. maddesi gereğince reddi ve redde ilişkin ek kararın istem gibi ONANMASINA,
    2)Sanık ... hakkında katılan ...’i kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmü ile, sanık ... hakkında katılan ...’i kasten yaralama suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik katılan ...’in temyiz talebinin incelenmesinde;
    UYAP sisteminden alınan nüfus kayıt örneğine göre, katılan ...’in hükümden sonra, temyiz incelemesinden önce 04.06.2016 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 243. maddesi uyarınca katılmanın hükümsüz kalacağı gözetilerek, Dairemizin 01.10.2019 tarih ve 2019/9058 Esas - 2019/17426 Kara sayılı ilamı ile katılanın mirasçılarına hükmü temyiz etme imkanı tanınması için gerekçeli kararın tebliğine karar verildiği, mahkemece gerekçeli kararın katılanın mirasçılarına tebliğ edilmesine rağmen, mirasçıların süresi içerisinde temyiz isteminde bulunmadıkları ve kamu davasına katılma yönünde iradelerini ortaya koymadıkları anlaşılmakla, katılanın hükmü temyiz ettikten sonra ölmesiyle 5271 sayılı CMK"nin 243. maddesi uyarınca katılmanın hükümsüz kalması ve mirasçılarının da katılanın haklarını takip etmek üzere davaya katılmamaları karşısında, katılanın temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.














    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.