Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2419 Esas 2020/6723 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda;ilk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair karara karşı davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun kararda yazılı nedenlerden dolayı esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili; davalı ... nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunan, dava dışı ... ’nın sevk ve idaresindeki aracın yaya olan davacı küçük ...’e çarpması sonucu 21/03/2009 tarihinde meydana gelen trafik kazasında ...’in yaralandığını ve malul olduğunu beyanla; fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 1.000,00 TL maluliyet tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 19.04.2017 tarihli dilekçesiyle talebini 94.146,27 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili;müvekkili şirket tarafından yapılan ödeme tarihi ve ibraname gözetildiğinde 2 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olduğunu, davalı şirket tarafından yapılan ödeme ile davacının zararının karşılandığını, ceza
davası kapsamında uzlaşıldığından ve davacı haklarından feragat etmiş olduğundan davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Osmaniye 1.Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla) tarafından verilen 22/02/2017 tarihli, 2016/417 Esas 2017/724 Karar sayılı ilamı ile toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile 1.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine; davacı tarafça ıslah edilen 93.146,27 TL’lik kısmın zamanaşımı nedeniyle reddine, karar verilmiş, karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi tarafından; davacı vekilinin istinaf başvurusunun ilk derece mahkemesince hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle kısmen kabulüne karar verilmiş ise de istinaf edenin sıfatına göre aleyhe bozma yasağı kapsamında aleyhe kaldırma yapılamayacağı gerekçesiyle HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, dair verilen karar davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarakdavacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, davacı için poliçe hükümleri gereğince davadan önce 23/12/2010 tarihinde ödeme yapılarak davacıya velayeten anne ve babası olan davacılar tarafından kayıtsız şartsız nitelikte ibraname imzalanmış olmasına, eldeki davanın 25/03/2016 tarihinde açılmış olmasına, KTK"nın 111. maddesinde öngörülen 2 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olmasına göre,usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine ve kararın bir örneğinin
Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 09/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.