Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/17546 Esas 2014/3949 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Niğde 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :13.06.2013
NUMARASI :Esas no:2013/412 Karar no:2013/462

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen yetkisizliğe dair olan hüküm davacı kurum tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu gereğince “bakım ve sağlık” tedbiri alınması talep edilen 23.06.1998 doğumlu küçük Zübeyde’nin cinsel istismara uğradığı gerekçesiyle Çiftlik Cumhuriyet Savcılığının talebi üzerine 30.05.2013 tarihinde davacı kuruma bağlı Niğde’de bulunan yurda teslim edildiği ve halen bu yurtta davacı kurumun koruması altında olduğu anlaşılmaktadır. 5395 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince, korunmaya ihtiyacı olan çocuklar hakkında koruyucu ve destekleyici tedbirler, çocuğun menfaatleri bakımından kendisinin bulunduğu yerdeki hakim tarafından da alınır. Çocuk Niğde’de bulunan yurtta koruma altında olduğuna göre, Niğde tedbir kararı almakta yetkilidir. Öyleyse işin esasının incelenmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Kabule göre de;
Mahkemenin görevli olması ve kesin yetkinin söz konusu olduğu halde yetkili bulunması, dava şartı olmakla birlikte, bu hallerde, davanın dava şartı yokluğu sebebiyle usulden reddine değil, görevsizlik ve yetkisizlik kararı verilmesi gerekir. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 20/1. maddesindeki görevli veya yetkili mahkemeye tarafların başvuru sürecini işletebilmeleri ve aynı Yasanın 331/2. maddesinde yer alan düzenleme dikkate alındığında, görevsizlik veya yetkisizlik halinde, bu yönde karar verilmesini gerekli kılar. Kanun, görevsizlik veya yetkisizlik halinde verilecek kararın ne olduğunu (HMK.md.20/2, 331/2) ve niteliğini açıkça belirttiğine göre, bu iki halde, “dava şartı” da olsalar, artık usulden ret kararı verilemez. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 115/2.maddesindeki “usulden ret kararı verilir” şeklindeki düzenleme görevsizlik ve yetkisizlik halinde bu yönde karar verilmesine mani değildir. Bu bakımdan, görevsizlik ve yetkisizlik halinde, “usulden ret” yerine görevsizlik veya yetkisizlik kararı verilmesi kanundaki düzenlemeye uygun düşer. Bu husus nazara alınmadan yetkisizlik yerine, usulden ret kararı verilmesi de doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.26.02.2014 (Çrş.)