Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/7773 Esas 2013/29768 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/7773
Karar No: 2013/29768
Karar Tarihi: 12.12.2013

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/7773 Esas 2013/29768 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 16/12/2009 tarihli kararında, bir kişinin kamu görevlisine hakaret ettiği gerekçesiyle suçlu bulunduğu ve ceza verildiği belirtiliyor. Ancak, Ceza Dairesi bu kararı inceledikten sonra, ceza türü ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda değerlendirme yapılması gerektiğini belirtiyor ve bu nedenle kararı bozuyor. Yargıtay'ın incelemesi sırasında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1-3a ve 50/2 maddelerindeki hükümler de göz önüne alınıyor.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1-3a maddesi, hakaret suçunun cezasını belirliyor ve hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğünü belirtiyor. Aynı Kanunun 50/2. maddesi ise, hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse, bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceğini belirtiyor.

2. Ceza Dairesi 2012/7773 E. , 2013/29768 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2010/32310
MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2009
NUMARASI : 2009/232 (E) ve 2009/1273 (K)
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nun 125/1-3a maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü, aynı Kanunun 50/2. maddesinde, hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse, bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi ayrıca sanığın atılı kamu görevlisine hakaret suçunu haciz işlemi sırasında gündüz işyerinde işlediğinin anlaşılması karşısında, aleniyet unsurunun mevcut olduğu gözetilmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 125. maddesinin 4. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
20.12.2009 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5491 Sayılı ""Çek Kanunu"" ile 3167 Sayılı ""Çekle Ödemelerin Düzenlenmesi ve Çek Hamillerinin Korunması Hakkında Kanun""un yürürlükten kaldırılmış olması ve sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve bu kanunun 13/1.maddesinde düzenlenen çek defterini geri vermeme fiilinin suç olmaktan çıkarılması, aynı Kanunun 16/1-3.maddesinde düzenlenen karşılıksız çek keşide etme ve yasağı suçlarının cezası ise hükümden sonra 03/02/2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6273 Sayılı “Çek Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile idari yaptırıma dönüştüğü ve engel teşkil etmediğinin anlaşılması karşısında; hükümden önce 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa"nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231.maddesi uyarınca ve bu maddenin 6.fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7.maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.