Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16493 Esas 2016/9188 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16493
Karar No: 2016/9188
Karar Tarihi: 20.06.2016

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16493 Esas 2016/9188 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak hukuki açıdan bazı eksiklikler tespit edilmiş ve karar bozulmuştur. Mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olan hak yoksunlukları yeniden değerlendirilmelidir. Bu nedenle, TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili tüm kısımların hükümden çıkartılması ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının da gözetilerek uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Karar oybirliği ile onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 53/1-c ve 53/2 maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 322. madde
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı

17. Ceza Dairesi 2015/16493 E. , 2016/9188 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçların, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve suçun nitelendirilmesinde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçlardan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.