Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/7782 Esas 2013/23414 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23.01.2013 tarih ve 2011/185-2013/9 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin trost ibareli marka başvurusunun markalar bülteninde yayınlanmasının ardından davalı şirketin yaptığı itiraz üzerine marka başvurusunda yer alan 35. sınıftaki hizmetlerin başvurudan çıkartılmasına karar verildiğini, yaptıkları itirazın nihai olarak reddedildiğini ileri sürerek, TPE YİDK kararının iptaline ve tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, iptali talep edilen YİDK kararının doğru olduğunu bildirerek, davanın reddini savunmuştur.
Davalı şirket davaya cevap vermemiş ve duruşmalara katılmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının markasının Türkçe’de tröst sözcüğüyle bağdaştırıldığından markalar arasında yüksek düzeydeki kavramsal örtüşmenin de söz konusu olabileceği ve tüketicilerin her iki markayı aynı ticari işletmeye ait seri marka veya en azından aralarında irtibat bulunan birden fazla işletmeye ait markalar olduğunu sanma ihtimalinin bulunduğu, alınan ilk bilirkişi raporunun denetime açık olmadığı, ikinci bilirkişi raporunda ise markalara konu işaretlerin karıştırılma ihtimaline yol açmayacağına dair görüşe itibar edilmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile TPE YİDK 2011-M-829 sayılı kararının kısmen iptaline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ve davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı davacı ve davalı TPE"den peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.