Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/473 Esas 2020/209 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kumluca 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 29/08/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 06/04/2017 günlü karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kabulüne dair verilen 25/09/2017 günlü Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4 Hukuk Dairesi kararının Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davacı vekili; davalının eski damadı olduğunu, davalı ile kızının evli olduğu dönemde bir süre birlikte yaşadıkları evde bulunan altın ve dövizlere davalı tarafça haksız bir şekilde el konulduğunu iddia ederek fazlaya ilişkin haklı saklı kalmak kaydı ile altın bedeli için 5.000,00 TL ve dövizler için 5.000,00 TL"nin davalıdan tasilini talep ve dava etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince; olayla ilgili Kumluca Cumhuriyet Başsavcılığınca takipsizlik kararı verildiği, dava konusu altınların teslim edilmemesi iddiasının duyum ve sözlü beyanlardan ibaret olduğu, dinlenen tanık anlatımlarından da davacının davasını iddiasını ispatlamaya yeterli ve görgüye dayanan ifadeler olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Hükme karşı davacı vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince, davacının istinaf başvurusunun esastan kabulü ile davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, haksız fiil nedeni ile tazminat istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine bölge adliye mahkemesince dava konusu eylemin haksız fiil olduğu, davacının iddiasını tanık dahil her türlü delille ispat edebileceği, tanıkların hem boşanma davası sırasındaki anlatımlarında hem de eldeki dosyadaki anlatımlarında davalının, davacıya ait takıların kendisinde olduğunu kabul ettiğini, iade edeceğini söylediğini belirttiklerini, davacıya ait altınların ve dövizlerin davalı uhdesinde kaldığını ifade ettiklerini yine tanık Necati"nin davalı ..."un altın ve
dövizlerin kendisinde olduğunu kabul ettiğini, ancak vermeyeceğini söylediğini, sonuç olarak tanık anlatımlarından davacının dava dilekçesinde belirttiği miktardaki altın ve dövizinin davalı uhdesinde kaldığının anlaşıldığı gerekçesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun m.353/1-b, 2 maddesi gereğince davanın esastan kabulüne karar verilmiştir.
Davacı, kızının önceki eşi davalı yanında kaldığını ve kendisine ait altın, ziynet ve dövizin davalı uhdesinde kaldığını iddia ederek bedelinin tazmini talebinde bulunmuştur; ancak iddia edilen bu hususları mevcut delillere göre ispat edememiştir. Her ne kadar eldeki davada tanık dahil her türlü delille ispat mümkün ise de dinlenen bir kısım tanıkların davacı ile yakınlığı ve beyanlarının duyuma dayalı olması da gözetildiğinde iddia edilen hususun sübut bulmadığı anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenlerle, bölge adliye mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.