1632 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/22765 Esas 2019/15040 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/22765
Karar No: 2019/15040
Karar Tarihi: 04.12.2019

1632 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/22765 Esas 2019/15040 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanık hakkında verilen idari para cezasına ilişkin tebligatın doğrudan MERNİS adresine yapılmasının kanuna aykırı olduğuna karar vermiş ve böylece tebligatın geçersiz olduğunu belirtmiştir. Bu sebeple, sanığa atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden hüküm kurulmuştur. Kararın temyiz isteği reddedilmeksizin bozulması gerektiği belirtilmiştir. Karar, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile eklenen bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır\" hükmüne dayanarak verilmiştir. Kararın bozulması gereken nedenleri arasında yer aldığı için, bozulması gereken hükümler arasında 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi de yer almaktadır.

19. Ceza Dairesi 2019/22765 E. , 2019/15040 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1632 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmü karşısında sanık hakkında verilmiş olan idari para cezasına ilişkin tebligatın doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılmasının kanuna aykırı ve tebligatın bu nedenle geçersiz olduğu dolayısıyla kanuna uygun olarak tebliğ edilmeyen idari para cezasının kesinleşmesinden bahsedilemeyeceği gözetilerek sanığa atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 04/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.