Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4266 Esas 2021/5934 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/4266
Karar No: 2021/5934

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4266 Esas 2021/5934 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kadın, ziynet alacağı talebinin reddine ilişkin kararın temyiz edilmesiyle ilgili olarak, 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesi uyarınca miktar veya değeri 40.000 TL'yi geçmeyen kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi uyarınca her yıl yeniden değerleme oranında artış olacağı belirtilmiştir. Karar tarihi itibariyle, temyiz sınırı 78.630 TL olarak tespit edilmiştir. Mahkeme, davacının talep ettiği 41.519,26 TL değerindeki ziynet alacağı talebini reddetmiştir. Bu nedenle, davacının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: HMK'nın 362. maddesi ve vergi usul kanunu'nun mükerrer 298. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2021/4266 E. , 2021/5934 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, ziynet alacağı talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadının, ziynet alacağının reddine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyle bu miktar "78.630 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda mahkemece davacı kadın tarafından talep edilen 41.519,26 TL değerindeki ziynet alacağının reddine karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, davacı kadının ziynet alacağının reddine ilişkin karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda gösterilen sebeple davacı kadının ziynet alacağının reddine yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.13.09.2021 (Pzt.)