Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/1426 Esas 2014/2885 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 18.4.2013 gün ve 95-72 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-
Dava 06.10.2010 günlü dilekçe ile 150.000.00-TL. değer gösterilerek açılmış, ancak yargılama sonunda dava, 1.267.95-TL. Ecrimisil yönünden kısmen kabul edilerek 18.04.2013 tarihinde nihai karara bağlanmış ve karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki, yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.Talebin temyiz istemine ilişkin olduğu ve 18.04.2013 tarihli mahkeme kararının temyizi istendiği için kesinlik sınırı karar tarihine göre bilerlenmelidir.
Bilindiği üzere 1086 sayılı HUMK." nun 427.maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun 19.maddesi ile HUMK." na ilave edilen Ek madde 4 e göre de; 01.01.2013 tarihinden itibaren değeri 1.820.00-TL." den az olan davalara ait hükümlere ilişkin temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu nedenle, eldeki dava bakımından (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) davalı tarafın temyiz isteminin REDDİNE, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.