Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2019/857 Esas 2020/214 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki “rücuen tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İzmir 10. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin 07.07.2014 tarihli ve 2010/396 E., 2014/347 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 21.12.2017 tarihli ve 2015/4306 E., 2017/11923 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü.
Mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine yukarıda esas ve karar numarası belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Nispi harca tabi davanın kabulüne/kısmen kabulüne ilişkin kararın davalı tarafından temyizi hâlinde, mahkemece hüküm altına alınan miktar üzerinden hesaplanacak nispi karar harcının dörtte biri oranındaki temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcı alınmalıdır.
Somut olaya gelince; mahkemece davanın kısmen kabulüne dair kararı temyiz eden davalı vekilinin süresi içerisinde temyiz dilekçesini ibraz ettiği ve aynı tarih içerisinde hâkim tarafından havalesi yapılarak temyiz defterine kayıt edildiği ve 44,40TL maktu harç ile 218,50TL temyiz başvuru harcı yatırıldığı anlaşılmaktadır.
Temyiz isteyen davalının kendisinin ya da işlemlerinin harçtan istisna ve muafiyetinin bulunmadığı belirgin olduğuna göre; temyiz isteminin incelenmesi için davada hüküm altına alınan miktarlar dikkate alınarak hesaplanacak nispi karar harcının ¼ oranında nispi temyiz ilam harcının tahsili gerekir.
25.01.1985 tarihli ve 1984/5 E., 1985/1 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği hâlde süresinde ödenmediği belgelendirilmemiş olduğundan nispi harca tabi olmasına rağmen eksik harç alınarak temyiz defterine kayıt edilen temyiz dilekçesi hakkında 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın 434. maddesi uyarınca işlem yapılmak ve hüküm altına alınan miktarlar dikkate alınarak hesaplanacak nispi karar harcının ¼ oranında nispi temyiz ilam harcının tamamlanmak üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
Açıklanan nedenlerle eksiklikler giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.

SONUÇ
Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 25.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.