Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/12431 Esas 2014/20196 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, dava konusu 2719 ada 5 parsel sayılı taşınmazdaki 2 nolu bağımsız bölümü 31.12.2003 tarihinde satın aldığını, davalının taşınmazı haksız olarak kullandığını, davalıya ihtarname keşide edildiğini, taşınmazın 01.07.2004 tarihinde satıldığını ileri sürerek ecrimisil isteminde bulunmuştur. İhbar olunan ... taşınmazı kendisinin kullanmadığını ve davaya dahil olmayacağını bildirmiştir.
Davalı, davaya konu taşınmazda kardeşi olan ..."in önceki malik ile kira ilişkisi bulunduğunu, kendisinden ecrimisil talep edilemeyeceğini, ancak 20.05.2004 tarihinden sonra kardeşi ile yaptığı sözlü anlaşma gereğince işyerini kendisinin işlettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.