Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/2471 Esas 2018/2739 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK 231/11, TCK"nın 155/1, 168/2, 62, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 311. maddesi hükmüne göre, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen 20.06.2016 tarihli kararın, sanığın sorgusunda bildirdiği bilinen en son adresi yerine doğrudan mernis adresine çıkartılarak yapılan 27.07.2016 tarihli tebliğin 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesi hükmü karşısında geçerliliğinin bulunmadığı, sanık müdafiinin bildirdiği 05.06.2017 günlü öğrenme tarihine göre temyiz başvurusunun süresinde yapıldığı kabul edilmekle;
Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü verildikten sonra, katılan ve vekilinin 23/05/2017 havale tarihli dilekçeyle, katılanın sanıkla uzlaştığını, uzlaştırma yasası gereği şikayetten feragat ettiğini bildirdiği aynı dilekçede sanık müdafiinin de kabul ettiğini belirttiği ve sanık müdafiinin feragati kabul konusunda yetkilendirildiği anlaşılmakla, sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 73/4. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 18/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.