213 sayılı Vergi Usul Kanunu

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4568
Karar No: 2016/5968
Karar Tarihi: 06.10.2016

213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/4568 Esas 2016/5968 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın yetkilisi olduğu şirketin ticari faaliyeti olmayınca resen terk gösterilmesine rağmen sahte faturalar düzenlediği ve bu faaliyetle komisyon karşılığı sahte fatura ticareti yaptığı tespit edilmiştir. Vergi inceleme raporlarında 2008 yılında fatura düzenlediği sabit olan sanığın hiçbir ticari faaliyete dayanmaksızın sahte fatura düzenlediği sabit görüldüğünden, TCK'nın 53. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için, hükümden çıkartılması gerekmektedir. Bunun yerine TCK'nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı da gözetilerek uygulanmalıdır.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu
- TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Kararı
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUk'un 322. maddesi.

21. Ceza Dairesi 2016/4568 E. , 2016/5968 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

30.03.2005 tarihi itibariyle ticari faaliyeti olmaması nedeniyle sanığın yetkilisi olduğu şirketin resen terk gösterilmesine rağmen ticari faaliyetine devam ediyormuş gibi sahte faturalar düzenlediği, bu faturalara ilişkin mal alışlarını ve ödemeleri ispatlayamadığı gibi bu kapasitede bir ticari faaliyeti gerçekleştiremeyeceği anlaşıldığından yalnızca komisyon karşılığı sahte fatura ticareti yaptığı sabit görülen sanığın, dosya içeriğinde yer alan vergi inceleme raporlarında 2008 yılı 6. 7. 8. ve 10. aylarda fatura düzenlediği sabit olduğundan, faturaların muhatabı olan mükellef hakkında karşıt inceleme yapılamaması ve faturaların ele geçirilememesinin sanığın hukuki durumunda bir değişiklik meydana getirmeyeceği anlaşıldığından; sanığın hiçbir ticari faaliyete dayanmaksızın sahte fatura düzenlediğinin sübutu yönünden vicdani kanaate ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 2008 yılına ilişen bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş olup, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUk"nun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi olanaklı olduğundan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.