Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18019 Esas 2016/11469 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18019
Karar No: 2016/11469
Karar Tarihi: 07.11.2016

Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18019 Esas 2016/11469 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişi hakkında karşılıksız yararlanma suçu ve mühür bozma suçu işlemekten mahkumiyet kararı verdi. Ancak mühür bozma suçundan verilen adli para cezası sınırı 3.000,00 TL olduğu için temyize tabi değildi. Karşılıksız yararlanma suçu için ise şikayetçi kurumun zararının tazmin edilmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi ancak yerel mahkeme yanlışlıkla beraat kararı vermişti. Bu nedenle karar bozuldu ve sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Kanunlar olarak 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un Geçici 2. maddesi ve CMK'nın 223/4-a ve 317 maddeleri kullanıldı.

17. Ceza Dairesi 2015/18019 E. , 2016/11469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mühür bozma suçundan dolayı tayin edilen 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... ve katılan ...Ş. vekilinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki Kanun"un Geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilerek, işin esasına girilmesinin önlenmesi olduğu gözetilerek, sanıkların kurum zararını 04.07.2008 tarihinde giderdiği anlaşıldığından, 6352 sayılı Yasa"sının Geçici 2/2. maddesi gereğince sanıklar hakkında, CMK"nın 223/4-a maddesi gereğince, “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının karşılıksız yararlanma ile ilgili bölümün hükümden çıkartılarak, yerine “Kurum zararının giderilmesi nedeniyle, sanık hakkında CMK"nın 223/4-a maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.