Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/5223 Esas 2014/9656 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2013
NUMARASI : 2007/867-2013/37

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalılardan E. Petrol Akaryakıt Nak. AŞ., K. Denizcilik AŞ., M. E. K., A. E. K., T. S. vekilince temyiz edilmiş, ancak mahkemece 17.02.2014 tarihli ek kararla HMK"nun 344/1. maddesi gereğince davalılar vekilinin temyizden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş, bu kararda anılan davalılar vekili temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili banka tarafından davalı A. Denizcilik Nakliyat AŞ."ye diğer davalıların kefaletiyle kredi kullandırıldığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine başlatılan icra takibinin davalıların haksız itirazı sonucu durduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davacının talebinde kısmen haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmiştir. Mahkemece, davalılar vekiline nisbi temyiz harcının yatırılması için çıkarılan muhtıraya rağmen nisbi temyiz harcı yatırılmadığı gerekçesiyle 17.02.2014 tarihli ek kararla, kararın davalılar vekilince temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiş, bu ek kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre davalılar vekilinin 17.02.2014 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)Davacı vekilinin temyizine gelince; yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda, icra takibinden sonra ödenen 375.668 USD hakkında olumlu-olumsuz bir karar verilmediği halde gerekçeli kararda “25.03.2005 tarihinde borca mahsuben ödenen 375.668 USD"nin infaz aşamasında icra müdürlüğünce mahsubuna” denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki meydana getirilmiştir. Bu hal, HUMK"un 381/2 (HMK 298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden 10.04.1992 gün 1991/7 Esas 1992/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın onanmasına; (2) nolu bentte belirtilen sebeplerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz eden davalıların yatırdığı peşin harcın istek halinde iadesine, 22.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.