Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/2632 Esas 2010/2164 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/2632
Karar No: 2010/2164

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/2632 Esas 2010/2164 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2009/2632 E.  ,  2010/2164 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydı ile 4.781.82 TL. Fatura bedelinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
    K A R A R
    1-Dava sigortalı davacının Kurumca karşılanmayan 4.781.82 TL."lık sağlık harcamalarının tahsili istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 858,17 TL sağlık harcamasının davalı Kurum’dan tahsili ile fazla istemin reddine karar verilmiştir.
    Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının anevrizma+embolizasyon tanısı ile kaldırıldığı ... hastanesinden 23.6.2006 tarihinde sevk edildiği ... Üniversitesi Tıp Fakültesi ... Hastanesinde acil olarak yapılan tedavisinde 11.080,80 TL masraf yapıldığı, Kurum tarafından yapılan bu masrafın 6.298,96 TL’nın 1.3.2007 tarihinde ödendiği, kalan kısmı için açılan bu dava kapsamında hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 2006 yılı Bütçe Uygulama Talimatında yer almayan tıbbi malzeme bedellerinin, ... Ticaret Odasınca yapılan araştırma sonucuna göre yapılan hesaplamada Kurumca ödenmeyen ve ödenmesi gereken bakiye alacağın 858,17 TL olarak belirlendiği anlaşılmaktadır.
    Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nda değişiklik yapan 5219 sayılı yasanın 2.maddesi uyarınca 01.01.2008 tarihinden sonra, anılan yasanın 427.maddesindeki kesinlik sınırı, 1.250,00 -TL.’ye çıkarılmış olup, inceleme konusu karar bu tarihten sonra verilmiş ve kesinlik sınırının altında bulunmuş olmakla, söz konusu maddelere göre hüküm kesin nitelik taşıdığından 01.06.1990 tarih ve E: 1989/3, K: 1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak, davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin, kararın kesinlik sınırları içinde kalması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
    2- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onamasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin hükmün kesinliği nedeniyle REDDİNE, davacının tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 1.3.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.