Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2009/15856 Esas 2010/2364 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  davalılardan işverene ait işyerinde 1.8.1998-1.9.2004 tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre  davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalıya ait şirkette pazarlama müdürü olarak  01.08.1998-01.09.2004 tarihleri arasında geçen ve SGK’na bildirilmeyen çalışmalarının asgari ücret üzerinden değil, 1.150 TL olan gerçek ve son ücreti üzerinden tesbitini istemiştir.
Mahkemece, eksik bildirilen sürelerin, yanlış sigorta sicil numarasıyla bildirildiği bordrolardaki ücret üzerinden  tespitine, gerçek ücret yazılı belge ile kanıtlanamadığından bu konudaki talebin reddine karar verilmiştir.
Hizmet süresinin tespitine ilişkin karar doğrudur.
Bu tür hizmet tesbitine yönelik davalarda prime esas kazancın  tesbitinde  gerçek ücretin esas alınması koşuldur.Gerçek ücretin ise işçinin imzasının bulunduğu  aylık ücreti gösteren para makbuzları, banka kayıtları, ticari defter kayıtları, ücret bordroları gibi belgelerle ispatı mümkündür. Gerçek ücretin belgelerle ispatlanması halinde ise varsayımsal şekilde belirlenemeyeceği tartışmasızdır. Bu belgelerin bulunmaması durumunda işçinin yaşı, mesleki kıdemi, eğitim ve mesleki durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret gözönünde tutularak belirlenmesinin gerektiği, Dairemizin giderek Yargıtay"ın yerleşmiş görüşlerindendir. Davacının davalı şirkette çalışırken son ücretinin 1.150.-TL olduğunu doğrulayan bordro tanıklarının anlatımları bulunduğu gibi, İstanbul Ticaret Odasının 13.02.2005 tarihli cevabi yazısında da davacının pazarlama müdürü olarak 01.09.2004 tarihi itibariyle aylık net ücretinin 750,00.- TL ila 900,00.- TL arasında olduğu görüşü bildirilmiştir. Öte yandan kimyevi madde imal eden davalı şirkette 6 yıl pazarlama müdürü olarak çalışan  davacının asgari ücret ile çalışması da yaşamın olağan akışı ile ters düşmektedir.
Yapılacak iş, bordro tanıklarının  ve İstanbul Ticaret Odası"nın ücrete ilişkin açıklamaları da dikkate alınarak davacının gerçek ücretini  tam olarak saptamak ve buna göre bir karar vermekten ibarettir.  
 Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde  karar verilmesi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle  BOZULMASINA, 04.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.