1. Ceza Dairesi 2010/2172 E. , 2012/8071 K.
"İçtihat Metni"Tebliğname No : 1 - 2010/58905
MAHKEMESİ : Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 28/12/2009, 2009/161 (E) ve 2009/433 (K)
SUÇ : Öldürmeye teşebbüs
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Oluşa ve dosya kapsamına göre, olay tarihinin bir gün öncesinde mağdurun sanık ve arkadaşlarından para istediği, sanığın da para vermemesi üzerine aralarında tartışma çıktığı, tartışma sırasında Caner"in olayın büyümemesi için sanığa 20 TL para verdiği, bunun dışında olay günü mağduru sanığın yaraladığına ilişkin olarak, mağdurun daha sonraki aşamalarda reddettiği kolluk ifadesi ile mağdurun hastanede tedavi gördüğü sırada sanığın kolluk tarafından hastaneye getirilerek mağdura gösterilip kendisini bıçaklayan kişinin bu olup olmadığının sorulması suretiyle usulüne uygun yapılmayan ve bu usule aykırılığın mağdurun annesi tarafından da teyit edildiği teşhisten başka delilin bulunmadığı, sanığın ise tüm aşamalarda suçu inkar ettiği olayda; mahkeme tarafından elde edilen delillerin mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığından bahisle beraate hükmedilmesi gerekirken diğer maddi delillerle desteklenmeyen ve mağdurun daha sonradan reddettiği soyut beyanlara dayanılmak suretiyle sanık hakkında öldürmeye teşebbüsten mahkumiyet kararı verilmiş,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a-Mağdurun, 11/09/1989 doğumlu olup, suç tarihinde 18 yaşından küçük olması nedeniyle, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 82/1-e,35 maddelerine girer nitelikte olduğu, bu nedenle 5237 sayılı TCK.nun 82/1-e,35 maddeleri ile uygulama yapılması gerektiği düşünülmeksizin, 5237 sayılı TCK.nun 81/1,35 maddeleri esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
b-Hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bentte sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılacağı hususunun gözetilmemesi,
c-Tekerrüre esas alınan ilamın Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2007 tarihinde kesinleşen 15/02/2007 gün ve 2006/233 Esas 2007/49 Karar sayılı 5237 sayılı TCK.nun 151/1 maddesi gereğince verilen 1.000 TL adli para cezasından ibaret olup 1412 sayılı CYUY.nın 305/son maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu"nun 01/02/2011 gün ve 2011/8/16/17 sayılı kararında açıklandığı üzere kesin nitelikteki ilamın tekerrüre esas oluşturmayacağı düşünülmeden sanık hakkında kurulan hükümde TCK.nun 58 madde hükmünün uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 12/11/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.