2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/28327 Esas 2018/2071 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28327
Karar No: 2018/2071
Karar Tarihi: 27.02.2018

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/28327 Esas 2018/2071 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, icra ceza mahkemesinde görülen bir davadan sonra verilen hükümlerle ilgili temyiz isteğinin reddedilmesi gerektiğine karar verdi. Ancak, borçlu şirketin borca batık olduğu tespit edilmesi nedeniyle şikayet hakkının düşürülmeki yerine hüküm verilmesinin yanlış olduğu belirtildi. Ayrıca, kanunların göz önünde bulundurulmadığı ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Kanunlardan bahsedilenler 4949 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 352. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 75. maddesi ve 2004 sayılı İcra İflas Kanunu'nun 345/a maddesidir. Bu kanun maddeleri, davanın seyrini ve kararın neden bozulması gerektiğini açıklayan önemli konulardır.

19. Ceza Dairesi 2015/28327 E. , 2018/2071 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
Hükme esas alınan ek bilirkişi raporuna göre borçlu şirketin 31.12.2011 tarihi itibariyle borca batık olduğunun tespiti karşısında, 06.09.2013 tarihli şikayet süresinde olmadığından şikayet hakkının düşürülmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-30.07.2003 gün ve 251184 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 4949 sayılı İİK’da değişiklik yapılmasına dair Kanun"un 99. maddesi ile İİK"nın 352. maddesine eklenen fıkra uyarınca dava ve cezanın İİK"nın 354. maddesinde yazılı sebeplerden düşeceğinin kararda belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 75. maddesinin birinci fıkrası uyarınca uzlaştırma kapsamındaki suçlar hariç olmak üzere, yalnız adli para cezasını gerektiren veya kanun maddesinde öngörülen hapis cezasının yukarı sınırı altı ayı aşmayan suçlar önödemeye tabi olup, 2004 sayılı İcra İflas Kanunu"nun 345/a maddesinde öngörülen suçun cezasının üst sınırının üç ay hapis cezası olduğu ve suç tarihi itibariyle uzlaştırma kapsamında bulunmadığı gözetilerek, sanık hakkında önödeme ihtaratında bulunulup sonucuna göre durumun tayini gerekirken anılan ihtarat yapılmadan mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 27/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.