Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/11249 Esas 2014/1738 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Gürgentepe Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :21.01.2013
NUMARASI :Esas no: 2012/18 Karar no:2013/6

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı koca tarafından maddi tazminat isteğinin reddi, manevi tazminat miktarı ve küçük Zelihanur"un velayeti yönünden; davalı kadın tarafından ise, kusur belirlemesi, kişisel ilişki, velayeti babaya bırakılan çocuklar yararına hükmolunan iştirak nafakaları, yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 03.02.2014 günü duruşmalı temyiz eden davacı M.. Ç.. vekili Av. ..geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı Ülkü .. gelmedi. Gelmeyen davalı Ülkü ... adına çıkarılan davetiyenin taşınmış olması sebebiyle bila tebliğ iade edildiği görüldü. Davacı vekili murafaa isteklerinden vazgeçtiklerini, dosya üzerinden karar verilmesini istedi. Beyanı okundu, imzası alındı. Murafaa talebinden vazgeçmiş olduğundan duruşma isteğinin reddine karar verilip, dosya üzerinde inceleme yapılmasına karar verildi.Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı kadının harcı verilerek usulüne uygun şekilde açılmış bir karşı davasının bulunmadığının ve hükmün davacı kocanın davasına yönelik olarak kurulmuş olduğunun anlaşılmasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalı kadının sadakatsiz davranışlar içine girmesine karşılık, davacı kocanın da eşine bir çok kez fiziksel şiddet uyguladığı ve sürekli hakaret ettiği anlaşılmaktadır. gerçekleşen bu hale göre boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit derecede kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Kusur durumu böyleyken, mahkemenin davalı kadını ağır kusurlu kabul etmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak yasal şartları oluşmadığı halde (TMK.md.174/2) davacı koca yararına yazılı şekilde manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuştur.
3-Velayetleri davacı babaya bırakılan tarafların müşterek çocukları 2002 doğumlu Muhammed Ali ve 2003 doğumlu Gülsüm ile velayeti davalı anneye bırakılan 2007 doğumlu Zelihanur’un görülen boşanma davası sırasında ve halen baba yanında kaldıkları ve onun tarafından bakılıp gözetildikleri anlaşılmaktadır. Küçüklerin alıştığı ortamdan uzaklaştırılması ve özellikle kardeşlerin birbirlerinden ayrılmalarının onların bedeni ve fikri gelişimleri ile kardeşlik duygularını olumsuz yönde etkileyeceği anlaşılmaktadır. Bu nedenle küçüklerden Zelihanur’un velayetinin de davacı babaya bırakılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi ve davacı koca yararına hükmedilen manevi tazminat yönlerinden davalı kadın yararına, 3.bentte gösterilen sebeple Zelihanur"un velayeti yönünden davacı koca yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.02.2014 (Pzt.)