Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/19538 Esas 2015/23282 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2013/148620
MAHKEMESİ : Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/01/2013
NUMARASI : 2012/1342 (E) ve 2013/34 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre sanığın iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunu birden fazla kişi ile birlikte işlediği anlaşıldığı halde, TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
Mala zarar verme suçlarından kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Müştekinin eylem sırasında çalınan eşyaları dışında bir zararından bahsetmemesi, yine Olay Yeri İnceleme Raporuna göre de, "komple cam olan giriş kapısı açık, kapı altında olan kilit sistemi sağlam, çalışır ve kilit dilinin açık olmadığı, kapıda zorlamadan dolayı zarar olmadığının" belirlenmesi karşısında; unsurları itibariyle oluşmayan atılı suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hükümlülüğüne kararı verilmesi,
Kabule göre de; Sanık hakkında mala zarar verme suçundan TCK"nın 151/1. maddesi gereğince belirlenen 4 ay hapis cezası üzerinden 62. madde gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 3 ay 10 gün hapis yerine 3 ay hapse karar verilerek eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.