12. Ceza Dairesi 2019/9834 E. , 2021/1868 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 20:30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki özel amaçlı araç ile meskun mahalde, iki yönlü, iki şeritli yolda seyir halindeyken yolun solunda bulunan evininin önüne geldiğinde sola manevra yaptığı esnada karşı istikametten gelen katılan ...’ın sevk ve idaresindeki motosiklet ile çarpıştığı, kaza nedeniyle katılan ... ile yanında yolcu olarak bulunan katılan ...’nün basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 5. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli, katılan sürücünün tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusura, eksik incelemeye, tanık dinletme taleplerinin kabul edilmesi gerektiğine ilişkin, katılanlar vekilinin nedensiz temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmeyerek TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-CMK"nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların denetim süresi içerisinde sanığın yeniden kasıtlı bir suç işlenmesi halinde açıklanacağının düzenlenmesi ve atılı suçun taksirli bir suç olması karşısında, sanığın adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların yeniden ele alınması amacıyla ihbarda bulunulamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (4) ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak,sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine,TCK"nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi, yine hükmün (8) ile numaralandırılan fıkrasının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
