Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12662 Esas 2016/6599 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12662
Karar No: 2016/6599
Karar Tarihi: 21.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12662 Esas 2016/6599 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz edilen kararın niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya incelenmiş ve diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, suça konu aracın gece olarak kabul edilen zaman diliminde terk edilmiş halde bulunduğu ve sanığın da bu araca 500 metre uzaklıkta yakalandığı anlaşılmaktadır. Sanığın suçu inkar etmesi ve mağdurun aracın yerinde olmadığını beyan etmesi karşısında eylemin gece sayılan zaman diliminde işlendiğine dair delillerin yeterli olmadığı belirtilerek, sanığa verilen cezanın TCK'nın 143. maddesi ile arttırılması gerektiği kararlaştırılmıştır. Mağdurun aracını kapılarını kilitleyip park ettiğini söylemesi üzerine sanığın TCK'nın 142/1-e maddesi ile cezalandırılması kararı verilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Tekerrüre esas alınan ilamın esas ve karar numaralarının yanlış yazılması nedeniyle hüküm isteme aykırı olarak bozulmuştur.
Detaylı olarak, TCK'nın 142/1-e maddesi, bir malın hırsızlık suretiyle çalınması halinde suç teşkil etmektedir. TCK'nın 143. maddesi ise, hırsızlığa konu olan malın çeşidine ve mahrumiyet süresine göre belirlenen bir ceza artırımı maddesidir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi için yapmış olduğu iptal kararı ise, kişisel verilerin korunmasıyla ilgili hükümlerin düzenlenmesini içermektedir.

22. Ceza Dairesi 2015/12662 E. , 2016/6599 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Suça konu aracın gece olarak kabul edilen zaman diliminde terk edilmiş halde bulunduğu ve sanığında bu araca 500 metre uzaklıkta yakalandığı anlaşılmakta ise de; sanığın atılı suçu inkar etmesi, mağdur ..."in "suça konu aracı saat 17.30 sıralarında park ettiğini, ertesi gün saat 08:00"de aracın yerinde olmadığını" beyan etmesi ve bu saatler arasında gündüz sayılan zaman dilimin de bulunması karşısında eylemin gece sayılan zaman diliminde işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu kararda tartışılmadan sanığa verilen cezanın TCK"nın 143. maddesi ile arttırılmasına karar verilmesi,
2-Mağdurun otomobilinin kapılarını kilitleyip ikametinin önüne park ettiğini söylemesi karşısında; sanık hakkında TCK"nın 142/1-b maddesi yerine aynı Kanunun 142/1-e maddesi ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
3-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Tekerrüre esas alınan ilamın esas ve karar numaralarının yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.