Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/29054 Esas 2020/5756 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 2011 yılının Mart ayı ile 2012 yılının Nisan ayları arasında sigortasız çalıştığını, 2012 Nisan ayından işten çıkış tarihi olan 2014 yılı Temmuz ayına kadar sigortalı çalıştığını, davacının sigortasız çalıştığını işsizlik maaşı almak için kuruma gittiğinde öğrendiğini, davalı tarafın 24/07/2014 tarihinde davacıya işe gelmemesini bildirdiğini, 31/07/2014 tarihinde resmi olarak işten çıkarıldığını, belirterek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ulusal bayram genel tatil alacağına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Dosya kapsamına göre, mahkemece davacının dini bayramların birinci günü hariç tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilmiş ise de davacı tanıklarından ...’ın dini bayramlarda çalışılmadığına dair beyanı ile Dairemiz incelemesinden geçen 201728567 esas sayılı emsal dosyada da dini bayramlarda çalışılmadığının tespit edildiği hususu dikkate alındığında davacının dini bayramlarda çalışmadığı kabulü ile sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi hatalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.