Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/11501 Esas 2014/659 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/02/2013 tarih ve 2012/88-2013/31 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkilinin ticari unvanının ayırt edici unsuru olan ""..."" ibaresini ticaret unvanı ve tescilsiz marka olarak kullandığını ileri sürerek, davalının ticaret unvanından ""..."" ibaresinin terkinini ve haksız rekabetin tespitini, men"i ve sonuçlarının ortadan kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının vekaletnamesini sunmaması nedeniyle davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesini, davacının ticaret unvanın müvekkilinden önce kullanılmış olduğunun ve tanınmış olduğunun kanıtlanamadığını, davacının ... ibaresinden oluşan bir markasının olmadığını, davacının markasının ... şeklinde olduğunu, davacının markasının bulunmaması ve sadece ticari unvan terkinine dayanması nedeniyle mahkemenin görevli olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın konusunun, davalının davacının ticari unvanının ayırt edici unsuru olan ... ibaresini ticaret unvanı olarak kullanması ve aynı ibareyi tescilsiz marka olarak kullandığı iddiasıyla ticaret unvanından ... ibaresinin terkini ve haksız rekabetin tespiti, men"i ve sonuçlarının ortadan kaldırılması talebine ilişkin olup söz konusu iddialara göre davaya bakmak görevinin Asliye Ticaret Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle, görevsizlik kararı verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.