Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/12014 Esas 2014/668 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22.02.2013 tarih ve 2012/416-2013/74 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı bankadan 01.03.2012 tarihinde 925.000,00 TL"lik kredi kullandığını, müvekkili şirketin söz konusu krediyi 03.05.2012 tarihinde faiz oranlarındaki değişim sebebi ile erken kapattığını ve erken kapama komisyonu adı altında fahiş bir bedel ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek, 39.889,50 TL"nin ihtarname tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalıdan tahsilini, bu talebin kabul görmemesi halinde davalı banka ile aynı sektörde faaliyet gösteren bankaların var ise kredi erken kapama komisyonunun oranlarının tespiti ve onlarla mukayesesi yapılarak müvekkilinden alınan fahiş bedelin objektif iyi niyet kurallarına uygun olup olmadığının belirlenmesi ve davacı müvekkilden alınan fahiş bedelin tekrar hesaplanarak ihtarname tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taraflar arasında akdedilen kredi sözleşmesinin 9. maddesinde erken hesap kapatma komisyonuna ilişkin düzenlemenin bulunduğu, her iki tarafında tacir statüsünde olduğu, tacir statüsünde olan kişilerin kredi sözleşmesinin imzalandığı tarih itibari ile yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK"nın 20/2. maddesine göre basiretli bir tacir gibi hareket etmesinin gerektiği, anılan maddenin haksız şart mahiyetinde olduğununun ileri sürülmesinin 6762 sayılı TTK"nın 20/2. maddesine uygun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve sözleşmede yer alan erken ödeme komisyonunun fahiş bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.